İlk ultrason randevumuzu aldık ve 03.12.2014 - Çarşamba günü Can'la birlikte Medicana'ya gittik.
O kadar heyecanlıyız ki, bebeğimizle ilk karşılaşma az değil.
Bebeğimiz henüz çok küçük olduğu için vajinal ultrason ile kontrole girdim. O kadar küçük ki.. Babası hemen kuru fasulye tanesine benzetti ve bu, bir süre O'na "kuru" dememize neden oldu. :)
Bebeğimiz şu anda 6 haftalık, ve biz her şeyin en başındayız. Doktorumuzun bizden istediği onlarca testin listesini ve 1 ay kullanacağım folik asit tabletlerimi alarak ofislerimize geri döndük.
Şu an içimde bir can olduğunun tam olarak idrakında değilim hak verirsiniz ki. Evet varlığını biliyorum ama minicik olduğu için hissedemiyorum. Ama buna rağmen bir anda gökten zembille inen "annelik" sıfatına yaraşır davranma hassasiyetine de sahibim.
İçinde seninle hayat bulan minicik bir can var ve sen ona ne kadar iyi bakarsan o kadar iyi olacak. Düşünmesi, hayal etmesi ve hayatını buna göre düzenlemesi bile harikulade bir duygu. Şimdiden bu kadar duygusalsam ilerleyen zamanlarda nasıl kök söktürürüm çevreme bilemiyorum.
Sanırım ben de o ağlak anne adaylarından biri olacağım. :)
Bebeğimizin babaannesi akşamki rutin ziyaretimizde torununa ilk hediyesini almıştı bile.
Sanırım bu süreçte şımartılan kişi o olacak ben değil, kıskansam mı ne yapsam? :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder